လူမိုက္လည္း သရဲေတာ့္ေၾကာက္တာပဲ ,(︺︹︺)
တခါက ရႊာတရႊာမွာေပါ့ အဲဒီရႊာက ပခုကၠဴ ၿမိဳ႕နယ္ကပါ
ရႊာေလးတရြာကေပါ့ က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့ ခင္ပါတယ္
သူဘယ္ေလာက္မိုက္မိုက္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုးပါ
က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ သူက အမွန္ကို ေျပာရဲသူတေယာက္ပါ
ရႊာရဲ အဝင္လမ္းမွာ တမာတန္း႐ွိတယ္ က်ေနာ္တို႔ ရႊာပါပဲ
သစ္တပင္ ခုတ္ ေထာင္သုံးႏွစ္လို႔ ႐ြာအဝင္က တမာပင္မွာ
ေရးထားပါတယ္ က်ေနာ္ မေလးမေရာက္ခင္ထိ
အဲဒီစာ ႐ွိေနခဲ့ပါတယ္ အခုခ်ိန္ထိ ႐ွိေနမလားဆိုတာေတာ့
က်ေနာ္မသိေတာ့ပါ ထားပါေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကို အရင္ေျပာခြင့္ျပဳပါ
သူက ဘယ္လို ဆိုးသလဲ ဆိုတာကိုေပါ့
အခုေတာ့ သူက သံဃာလို အမည္တပ္လို႔ရတဲ့
သကၤန္ဝတ္ ရဟန္းတပါး ျဖစ္ေနပါၿပီ
သူ႔ကို ပုတ္ခတ္ျခင္း ေစာ္ကားျခင္း တစုံတရာ
က်ေနာ့္စိတ္တြင္ မ႐ွိပါ
႐ိုေသ ေလစား မႈ အျပည့္႐ွိခဲ့ပါသည္
မွန္တာေျပာက က်ေနာ့္ဘဝ တေလ်ွာက္ ဆင္ရဲျခင္းေဝးပါေစ
အမွားပါခဲ့က အခုစာဖတ္ေနသူ အားလုံးရဲ႕ က်ိမ္စာ စူးရပါေစ
သူဆိုးတာ ေျပာရလွ်င္ မိဘကို ႀကိမ္းေမာင္း ေျပာဆိုတတ္သူ
တေယာက္ပါ စာေတြ အမ်ားႀကီးေရးဖို႔ အခက္ အခဲ့တခု
႐ွိေနပါတယ္ ထို႔ေၾကာင့္ လိုရင္း သာ ေျပာပါရေစ
သူ႔ဘဝအေတြ႔အၾကံဳေပါ့ က်ေနာ့္အေဖနဲ႔ အရမ္းခင္ေတာ့္
သူေျပာျပျခင္း ျဖစ္သလို သူ႔စကားကိုလည္း
က်ေနာ္ ယုံၾကည့္မႈ အျပည့္႐ွိခဲ့ပါတယ္
တခါကေပါ့ က်ေနာ္တို႔ နယ္ဘက္မွာ ဓားျပဗိုလ္ ေမာင္စံ
႐ွိတယ္ သူက ဖဲသမားပါ သူနဲ႔က်ော္တို႔ရႊာက လူမိုက္ဆိုသူနဲ႔
ဖဲဝိုင္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႔ဖူးပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ေမာင္စံ ႏိုင္တာ
အင္မတန္နဲပါတယ္ သူပဲႏိုင္တာ မ်ားခဲ့ပါတယ္
တေန႔ ေမာင္စံ အဖမ္းခံရပါ ရဲတပ္ဖြဲ႔က သူရဲ သနတ္ ျပစ္ကြၽမ္းတဲ့ လက္ကို
အေၾကားျပတ္သည္ထိ ထုေခ်ခဲ့ၾကပါတယ္
၂ႏွစ္ေလာက္ အၾကာမွာ ေမာင္စံျပန္လြတ္လာတယ္ေပါ့
အဲဒီမွာပဲ သူနဲ႔ ဖဲဝိုင္ တခုမွာ ေတြ႔ၾကတယ္
သူက ႏိုင္ေတာ့ ျပန္မယ္ေပါ့
အဲဒီမွာ ႐ႈံးေနတဲ့ ေမာင္စံက ေျပာတယ္
မင္ဆက္႐ိုက္ရမယ္ေပါ့ ငါဘယ္သူလဲ ဆိုတာသိလားလို႔ မိုက္ဂုဏ္ျပတာေပါ့
အဲဒီေတာ့ သူက ေျပာတယ္ လက္ႏွစ္ဘက္႐ွိတုန္ကေတာင္ သူဂ႐ုမစိုက္တာ
လက္တဖက္ပဲ႐ွိေတာ့တဲ့ မင့္ကို ဂ႐ုစိုက္စရာလို႔ေျပာေတာ့
တိုက္ၾက ခိုက္ၾကတယ္ေပါ့ တျပည့္မ်ားတဲ့ ေမာင္စံတို႔ အဖြဲ႔က ဝိုင္ေဆာ္ေတာ့ သူခံရတာေပါ့
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူထန္းပင္ေျခရင္ လွဲကသြားခ်ိန္ ေမာင္စံတျပည့္က ဓားနဲ႔ ဝင္ထိုးပါေရာ
ကံေကာင္းတာက သူ႔ကို မထိုးမိဘူး ေနာက္က ထန္းပင္ကို ထိုးမိတာပါ အက်ီၤေတာ့ ျပဲသြားတေပါ့
ကပ္ၿပီးထိုမိတာဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူက ထေျပာတယ္ မင္းတို႔ ငါ့အေၾကာင္း မသိၾကဘူးလားေပါ့
ဓားမေျပာနဲ႔မင္တို႔ဆရာကိုင္တဲ့ ေသနပ္ကိုေတာင္ မေၾကာက္လို႔ ဖဲအတူ႐ိုက္ေနတာလို႔ ေျပာေတာ့
ဘယ္ရမလဲ ေမာင္စံအပါအဝင္ သူ႔တပည့္ အကုန္ေျပၾကေတာ့ တာေပါ့တဲ့
သူေျပာျပျခင္ပါ အဲဒါသူဖိန္႔ေကာင္းလို႔ မေသခဲ့တာပါ ဘာမွမတတ္ပါဘူး
ဖဲသမားဆိုေတာ့ အသုဘအိမ္မွာ ဖဲသြား႐ိုက္တတ္တာ သဘာဝပါ
တေန႔မွာေပါ့ သူဖဲ႐ိုက္လို႔ ျပန္လာမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အျဖစ္က က်ေနာ္ဆို ေသၿပီ
ထားပါ အျပန္ လမ္းခုလတ္မွာေပါ့ မူးေနေသာ သူ႔အတြက္ လူမိုက္အခ်င္ခ်င္ေတာင္ ေၾကာက္ေနတဲ့ရပါတယ္ဆိုတဲ့ သူ႔အတြက္ေပါ့
အျပန္လမ္းမွာ သစ္ပင္တပင္ ေျခရင္ လူေကာင္ ခပ္ေသးေသးေလက သူကို ေမးပါေရာ
မင္းသတၱိေကာင္လွခ်ည္းလား ငါ့ျမင္တာေတာင္ တခ်က္ကေလး ေနာက္မတြန႔ ေလ်ွာက္လာရဲတာ ငါ့ကို စိန္ေခၚတာလားတဲ
အာ့ေတာ့ သူကလည္း လူမိုက္ပဲ မင့္မေျပာနဲ႔ မင့္ထက္ ႀကီးတာေတာင္ မေၾကာက္ဘူးဆိုၿပီး
ဝင္ထိုး ဝင္လုံးတာေပါ့ အမွန္က သူသရဲမွန္း မသိပါဘူး လူပဲထင္ၿပီး ဝင္ေဆာ္တာ
သူအနားေရာက္ေတာ့ ေျပာက္သြားတယ္ ေနာက္ကေန ငါ့ကိုေရာလို႔ ေနာက္က အသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္တာျ
ထန္းပင္ေလာက္ႀကီးဆိုေတာ့ သူသိလိုက္ၿပီ သရဲေပါ့ မူးေနေတာ့ လုံးေထြးသတ္ပုတ္ခဲ့တာပဲတဲ့
ဒါေပမဲ့ သူက စကားတခြန္းေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္တဲ့ ငါမင့္ကို ရန္လိုျခင္း မ႐ွိဘူး
မင္က ငါ့ကို ထိန္႔လန္႔ေအာင္လုပ္တယ္ ငါအ႐ႈံးေပးခဲ့ရင္ မင့္ငါကို
သတ္လို႔ရတယ္လို႔ ေျပာၿပီး နပန္းလုံးခဲ့ေတာ့ လူနဲ႔နာနာဘာဝ ဘုန္ကန္ကြာေတာ့
နာနာဘာဝက အေလ်ာ့ေပးခဲ့ရတယ္ေပါ့ ႐ႈံးတာမဟုတ္ပါဘူး အေလ်ာ့ေပးလိုက္ျခင္ပါလို႔
သူႏႈတ္ျဖားက ကိုယ္တိုင္ေျပာခဲ့ျခင္းပါ သူဆိုတာ လူမိုက္ဆိုေသာ သူကို
ရည္ရြယ္ပါသည္ တရႊားလုံး အတိအက် မသိေတာင္ အခုက်ေနာ္ ေျပာျပသေလာက္ေတာ့
လူတိုင္း သိၾကပါသည္ အဲဒီေနာက္ပိုင္ တြင္ေတာ့ သူသာသနာ့ေဘာင္တြင္
ေရာက္႐ွိေနပါၿပီ ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္ေက်ာင္းမွာမွ သတင္မသုံးပဲ ေတားေတာင္ၾကားမွ
သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေအာက္တြင္ တဲထိုး၍ တလထက္ ပိုမေနပဲ သီတင္း
သုံးလ်ွက္႐ွိေနပါသည္ ရႊာလူႀကီး ထန္ေနာင္ပင္ ခုတ္ေသာ အခ်ိန္ကလဲ သူကိုယ္တိုင္
ရႊာအဝင္ တမာပင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ စားကို ျပၿပီး ဒါက ငါတို႔အတြက္ပဲ
ေရထားတာလားလို႔ လူအမ်ားေ႐ွ႕မွာ ေမးခဲ့တာပါ ရမန္ႀကီးတပတ္ အခ်ဳပ္ၾကခဲ့ရပါတယ္
အာဏာ႐ွိသူကို အ႐ွက္ခြဲလို႔လို႔ပဲ သတ္မွတ္ပါသည္
No comments:
Post a Comment