``သစ္ဖုတ္ဘီလူးမ´´ ( ပထမပိုင္း )
( ၁ ) ``ကိုဖိုးတုပ္.. ေတာ္မလိုက္ခ်င္မလိုက္ပါနဲ႔လားေတာ္...´´...........
``ငါလိုက္မွျဖစ္မယ္ မိဂ်မ္းဘံုရဲ႕... ညႀကီးမင္းႀကီးေႁမြပါးကင္းပါအျပင္
လမ္းမွာသူခိုဓားျပရန္ကလဲရိွေသးတယ္
မိဂ်မ္းဘံုရဲ႕...ညည္းတိုခ်ည္းပဲမျဖစ္ပါဘူးဟာ...´´..............
ထိုစကားကိုၾကားလိုက္ရေသာ ေဒၚဂ်မ္းပံုအျပင္ သမီးသံုးေယာက္နွင့္
သားျဖစ္သူကပါ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္...´´.............
``ေတာ္ဟိုေရာက္ရင္ေတာ့ စကားေတြေတာေျပာေတာင္ေျပာေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္ ကိုဖုိးတုပ္ေရ...´´.............
``ဟုတ္တယ္ဗ်ာ အေဖဟိုကိုေရာက္ရင္ ဟိုေျပာဒီေျပာေတာ့ဝင္မပါန႔ဲဗ်ာ... သားတို႔ရွက္တယ္ဗ်...´´...............
``အမယ္မင္းကေျပာရတယ္ရိွေသးတယ္ စိုးျမင့္ရယ္ ငါအေဖပါကြ
မင္းကိုငါေမြးလာတာပါ... ကဲအခ်ိန္ရိွခိုက္မင္းႏြားေတြကို အစာေကြၽးၿပီး
တံပိုးသာျပင္ထားေတာ့ စိုးျမင့္ေရ... ငါေရခ်ဳိးေတာ့မယ္... မိေမႊးတို႔ေတြလဲ
ေစာေစာစီးစီးအသင့္ျပင္ထားၾက သြားဖို႔ လုပ္ၾကေတာ့...´´..............
ေဘးျခင္းကပ္တစ္ဘက္႐ႊာျဖစ္ေသာ သာယာကုန္း႐ႊာတြင္
ဘုန္းႀကီးပ်ံပဲြက်င္းပေနသည္မိွ႔ သူတို႔မိသားစုက
ဇတ္ပြဲသြားၾကည့္ရန္ျပင္ဆင္ေနၾကျခင္းလဲျဖစ္ပါသည္.. လူ႐ြတ္ႀကီး
ဦးဖုိးတုပ္ကို ဇနီးနွင့္ သားသမီးအားလံုးက ေခၚမသြားလိုေသာ္လဲ
သမီးသံုးေယာက္တြင္ သားတစ္ေယာက္သာပါသည္မိွ႔ ညလမ္းခရီးအတြက္
သူစိတ္မခ်ျဖစ္ေနၿပီး
အတင္းေရာဇြတ္ပါေျပာၿပီးလိုက္မည္ျပဳေနျခင္းလဲျဖစ္ပါသည္............
မတက္သာသည့္အဆံုး သမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ မိေမႊး မိေအး မိေထြးတို႔
ညီအမမ်ားလဲ ဆူဆူပုတ္ပုတ္ရုပ္အသြင္မ်ားျပဳၾကၿပီး အလွျပင္ၾကရန္
အိမ္ခန္းတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္သြားၾကပါေတာ့သည္...........
ဒီလိုနွင့္ပင္ ေနဝင္ခါစအခ်ိန္ေလာက္တြင္ႏြားတစ္ရွည္းတပ္လွည္းတစီးျဖင့္
သူတို႔မိသားစုေျခာက္ေယာက္သား တစ္ဘက္႐ြာ
သာယာကုန္းဆီသို႔ထြက္လာၾကပါေတာ့သည္...............
``ကိုဖိုးတုပ္ေရ ဟိုၾကရင္ဟိုေျပာဒီေျပာေတြေလ်ွာက္မေျပာန႔ဲေနာ္ေတာ္ေရ...´´...........
``ေအးပါ စိတ္ခ်စမ္းပါ မိဂ်မ္းဘံုရဲ႕
က်ဳပ္ဇတ္ရံုမွာပြဲလိုက္မၾကည့္ပါဘူး
ဖိုးစိန္တို႔အိမ္မွာပဲေနခဲ့မွာပါ...က်ဳပ္မွာအေဖာ္ပါပါတယ္
မိဂ်မ္းရဲ႕...´´...............
ေျပာေျပာဆိုဆုိ ဦးဖုိးတုပ္က
လက္တြင္းမွ အရက္ပုလင္းကိုတစ္ခ်ဳိက္ေမာ့ေသာက္လိုက္ပါေတာ့သည္........
သူကႏြားလွည္းေရွ႕တြင္ လွည္းေမာင္းေနေသာသားျဖစ္သူ
စိုးျမင့္နေဘးတြင္ထိုင္ရင္းလိုက္ပါလာေနျခင္းလဲျဖစ္ပါသည္.............
သူဇတ္ပဲြရံုအတြင္းသို႔ မလိုက္ပဲေနခဲ့မည္ဆိုေတာ့မွ ဇနီးနွင့္
သမီးသံုးေယာက္တုိ႔လဲမ်က္နွာမ်ားပင္ အနဲငယ္ၾကည္လင္သြားၾကေၾကာင္းကိုေတာ့
အရက္ေမာ့ေသာက္ေနေသာ ဦးဖုိးတုပ္က သတိမထားလိုက္မိပါ................
ယခုေတာ့ သူတိုလွည္းယာဥ္ကေလးက ဧရာဝတီတိုင္းရိွ
ကံ႐ြာနွင့္သာယာကုန္း႐ြာအျခား ဝါးရံုပင္ရိပ္မ်ားအလယ္
ေတာလမ္းကေလးတြင္တအိအိေမာင္းနွင္ေနပါေတာ့သည္...........
တျဖည္းျဖည္း ပုဇြန္ဆီေရာင္ေကာင္းကင္မွာအလင္းေဖ်ာ့လာၿပီးေနွာက္လံုးဝနီးပါးမ်ွေမွာင္အတိက်လာပါေတာ့သည္............
ေဒၚၾကမ္းဘံုကေတာ့ ဓတ္မီးကိုထုပ္ၿပီးသားျဖစ္သူကို
လမ္းျပေနပါေတာ့သည္........... လမိုက္ညျဖစ္ၿပီး
သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္မ်ားၾကားတြင္ျဖစ္သည္မိွ႔
လမ္းကအေတာ္ေလးလဲေမွာင္ေနပါသည္....... ဒါေၾကာင့္လဲ
ဦးဖုိးတုပ္ကပိုၿပီးစိတ္မခ်ျဖစ္ေနျခင္းလဲျဖစ္ပါသည္...............
ယခုေတာ့ ဦးဖုိးတုပ္တစ္ေယာက္ လွည္းေရွ႕တြင္ထိုင္ရင္း
ရီေဝေဝအေတြးစမ်ားျဖင့္
ေရာက္တက္ရာရာမ်ားကိုေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေျပာရင္းလိုက္ပါလာပါေတာ့သည္.............
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
( ၂ ) ဦးဖုိးစိန္နွင့္ ေဒၚမယ္ၿမတို႔က
ထမင္းစားၿပီးေနွာက္အခါးရည္ေသာက္ေဆးလိပ္ဖြာရင္းအိမ္ေရွ႕ကြပ္ပစ္တြင္
စကားစမည္ေျပာဆိုေနၾကပါသည္......... သူတုိ႔သားသမီးမ်ားကေတာ့
႐ြာခံျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ဘုန္းႀကီးပ်ံပဲြသို႔
ညေနေစာေစာကတည္းကေရာက္နွင့္ေနၾကၿပီးလဲျဖစ္ပါသည္.............
သူတို႔မိသားစုကေတာ့ တစ္ဘက္႐ြာမွာဧည့္သည္ မိသားစုမ်ားျဖစ္ၾကေသာ
ဦးဖုိးတုပ္နွင့္
ေဒၚဂ်မ္းဘံုတို႔မိသားစုကိုေစာင့္ေနၾကျခင္းလဲျဖစ္ပါသည္............
``ကိုဖုိးစိန္ေရ ရွင္သြားနွင့္ရင္သြားနွင့္ေလ.... က်ဳပ္မိဂ်မ္းဘံုတို႔နဲ႔မွလိုက္လာခဲ့လို႔လဲျဖစ္ပါတယ္ေတာ္...´´............
``က်ဳပ္ဖိုးတုပ္အနားမွာရိွမွျဖစ္မယ္ မယ္ျမေရ ဒီေကာင္က
ညေနဆိုအရက္ေထြေထြရိွရင္ေျပာခ်င္ရာစြပ္ေျပာတက္တာေလ...
သူ႔အနားမွက်ဳပ္ရိွမွကိုျဖစ္မွာပါ...´´..............
ဦးဖိုးစိန္နွင့္ ဦးဖိုးတုပ္တို႔မွာ ႐ြာျခင္းမတူေသာ္လဲ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားဘဝ ကိုရင္ဘဝတို႔တြင္
တစ္ေက်ာင္းတည္းစာအတူသင္လာၾကေသာသူငယ္ခ်င္းအရင္းမ်ားလဲျဖစ္ၾကပါသည္...............
မိန္းမျခင္းျဖစ္ေသာ ေဒၚဂ်မ္းဘံုနွင့္ေဒၚမယ္ျမတိုမွာလဲထိုနည္းနွင္နွင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္..............
``ေဟး လာၾကလာၾက ဖိုးတုပ္ေရအိမ္ေပၚတက္ခနနားလိုက္ပါအံုး...´´..............
ေယာက္က်ားျဖစ္သူကနႈတ္ဆက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႔ေနေသာ
မယ္ျမကလွည့္အၾကည့္တြင္ ဦးဖုိုးတုပ္တုိ႔
မိသားစုစံုစံုညီညီလွည္းယာဥ္ျဖင့္လာေနၾကေၾကာင္းေတြ႕လိုက္ရပါသည္.............
ဦးဖုိးတုပ္ကိုျမင္လိုက္ရေသာေဒၚမယ္ျမက လက္တြင္းမွေရေႏြးကို ေမာ့ေသာက္လိုက္ရင္း ေရေႏြးပင္သီးသြားမိပါသည္.............
တိုက္ဆိုုင္မႈတစ္ခုလဲျဖစ္ပါသည္.............
``ဟဲ့မယ္ျမ ေရေႏြးေတာင္ သည္းေအာင္ေသာက္ရသလား
ျဖည္းျဖည္းေသာက္လဲရပါတယ္... ညည္းေရေႏြးေတြ ငါလုမေသာက္ပါဘူး ေတာ္ၾကာညည္းပါ
ဘုန္းႀကီးပ်ံေနာက္လိုက္ေနရဦးမယ္... ငါ့ျမင္လို႔မယ္ျမပ်ံတယ္ဆိုမွအခက္..
ဟားဟား...´´.........
``ကိုဖိုးတုပ္ကလဲေတာ္ မဦးမခြၽတ္ရွင္ ေျပာေရာ႕မယ္ ေတာ္ဟာေလ...´´.............
ေဒၚမယ္ျမကိုလွမ္းစလိုက္ေစာ ဦးဖုိးတုပ္ကိုဇနီးျဖစ္သူ
ေဒၚဂ်မ္းဘံုကမည္တြန္ေတာက္တီးလိုက္ရင္း
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ပါသည္............ က်န္ေတြကေတာ့
ရီသူရီၿပံဳးသူၿပံဳးျဖစ္ကုန္ၾကပါေတာ့သည္..............
``ေဟ့ ဖိုးတုပ္မင္းကဇတ္ပဲြၾကည့္မလို႔လား ဇတ္ရံုထဲလိုက္အိပ္မလို႔လားကြ...´´............
``ဘယ္ကသာ ငစိန္ရယ္ ငါသူတို႔ကိုလိုက္ပို႔တာကြ မင္းအိမ္မွာပဲေနခဲ့မယ္
ငါအေဖာ္နဲ႔ငါလာတာကြ...
ငါနဲ႔အတူေသာက္ရင္းမင္းလဲေနရင္ေနခဲ့ေပါ့ကြ...´´........ေျပာေျပာဆိုဆုိဦးဖုိးတုပ္က
သူ႔ခါးၾကားမွပုလင္းကိုထုပ္ၿပီးေျမႇာက္ျပလိုက္ပါေသးသည္..............
``အင္း ငါကမသြားလို႔မျဖစ္ဘူးေလကြ ႐ြာထဲကကေလးေတြကိုလဲ
ထိမ္းရအံုးမွာမိွ႔ပါ... ႐ြာခံဆိုေတာ့တာဝန္ရိွသေပါ့ေလကြာ...
မင္းလဲလိုက္ခဲပါလား
ငါနဲ႔တူတူပဲြခင္းထဲလိုက္ၾကည့္ရင္းေပါ့...´´.............
``တန္ပါ့ ဖိုးစိန္ရာ ငါဘာသာပဲေနခဲ့ေတာ့မယ္ မင္းလဲစိတ္ေအးလက္ေအးသာသြားပါေတာ့...´´............
``အင္းေျပာရရင္တို႔အိမ္ေရွ႕က သစ္ပုတ္ပင္မွာ သစ္ပုတ္ဘီလူးမရိွတယ္
ဖိုးတုပ္ရဲ႕
မင္းတစ္ေယာက္တည္းမေနခဲ့တာပိုေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္သကြ...´´...........
ဦးဖိုးစိန္ကစကားကိုေလသံနိမ့္ၿပီး ပူပန္ဟန္ျဖင့္ေျပာလိုက္ပါသည္...............
``ဟားဟား ျဖစ္ရမယ္ ဖိုးစိန္ရယ္ ငါကို သူငယ္နပ္စားေလးမ်ားမွတ္ေနလား
ဒီမွာငစိန္ မင္းဒီလိုေျပာရင္ငါက သာေတာင္မလိုက္ေသးတယ္
ဖိုးတုပ္ကပုဆိုးစုပ္နဲ႔ ႀကိဳးတုပ္ၿပီး
ဂ်ပိုးလုပ္လိုက္မွမင္းသစ္ဖုတ္ဘီလူးမေအာ္ပါေျပးသြားရမယ္ကြ...ဟားဟား
ဟားဟား...´´........
``ငါမင္းကိုတကယ္ေျပာေနတာ ငဖိုးတုပ္ရ...´´............
``ငါလဲတကယ္ေျပာေနတာ ငစိန္ရဲ႕ မင္းသစ္ဖုတ္ဘီလူးမ ငါဆီကိုလာရဲလာၾကည့္
စိန္ေခၚတယ္ေဟ့.. ဗိုက္ပါႀကီးသြားဖို႔အာမခံသကြ... ဖိုးတုပ္ကိုဘာမ်ားမွတ္ေနလဲ
ဇနဲ႔ေနလာတဲ့ေကာင္ကြ ငစိန္ရ ဟားဟား...´´............
ေရခ်ိန္ကိုက္ေနေသာ ဦးဖိုးတုပ္မွာ
အားေလးသံႀကီးျဖင့္ေတြ႕ကရာေျပာခ်ေနပါေတာ့သည္...... ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္
ဦးဖိုးတုပ္က အိမ္ေရွ႕ကြက္ပစ္တြင္အားရပါးရထိုင္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္..........
ဒါကိုၾကည့္ရင္း ဦးဖိုးစိန္တို႔လင္မယားက အျပန္အလွန္
မ်က္ခံုးပင့္မ်က္လံုးျပဴးကာစိတ္ပူသြားမိၾကပါေတာ့သည္......... အမွန္တကယ္လဲ
သူတို႔အိမ္ေရွ႕ သစ္ပုတ္ပင္ႀကီးတြင္
သစ္ဖုတ္ဘီလူးမရိွေနသည္မဟုတ္ပါလား................. ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေျပာမရဆိုမရျဖစ္ေနေသာဦးဖိုးတုပ္ကို
သူတို႔အားလံုးလက္ေလ်ွာ႔လိုက္ရပါသည္................
ဒီလိုနွင့္
ခနအၾကာတြင္ေတာ့ ဦးဖိုးစိန္တို႔လင္မယားက သူကိုေသာက္ၿပီးပါက
သူတို႔အိပ္ယာတြင္ဝင္အိပ္ေနရန္ တတြတ္တြတ္မွာရင္း သူ႔မိသားစုနွင့္အတူ
လွည္းယာဥ္စီးလ်ွက္ ပြဲက်င္းပရာေက်ာင္းအနီးကြင္းျပင္ႀကီးသို႔
ထြက္ခြာရန္ျပင္ေနၾကပါေတာ့သည္...............
``ကိုဖိုးတုပ္ေရ စိတ္ခ်မယ္ေနာ္...´´..........
``စိတ္ခ်စမ္းပါမိဂ်မ္းရယ္ ဖိုးတုပ္က ဂ်ဳိးရုပ္မဟုတ္ပါဘူးကြ...
စမ္းခ်င္ရာစမ္း လမ္းဝကအသင့္ေစာင့္ေနမယ့္ ဖိုးတုပ္ပါကြ...
ဟားဟား...´´.............
ဒီလိုနွင့္ပင္ လူ႐ြတ္ႀကီး
ဦးဖိုးတုပ္တစ္ေယာက္ ေဒၚမယ္ျမတည္ခင္းေပးခဲ့ေသာ လက္ဖက္သုတ္နွင့္
ငါ့ရံ႕ေျခာက္ဖုတ္ကေလးကိုမည္းရင္း
အရက္ကေလးငံုလိုက္နွင့္တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္................
ညကတျဖည္းျဖည္းနက္လာေနၿပီျဖစ္ပါသည္......
ပုရစ္နွင့္အုန္းပိုးေအာ္သံမ်ားမွလြဲလ်ွင္လူသံသူသံကတိတ္ဆိတ္လြန္းလွပါသည္.........
မနီးမေဝးအိမ္မ်ားမွလဲ ေဟာက္သံ ေခ်ာင္းဟန္႔သံမ်ားပင္မၾကားရပါ....
႐ြာထဲတြင္ရိွသမ်ွလူအားလံုးကဘုန္းႀကီးပ်ံပဲြအတြင္းသို႔ေရာက္ရိွေနၾက၍လဲျဖစ္ပါသည္..........
ယခုေတာ့ဦးဖုိးတုပ္တစ္ေယာက္႐ြာမွာထြက္လာစတြင္ေသာက္ေသာ
အရက္ပုလင္းကုန္သြားၿပီျဖစ္သျဖင့္
အသင့္အပိုယူလာေသာေနာက္တစ္ပုလင္းကိုပင္ထုပ္ယူၿပီးေသာက္ေနၿပီလဲျဖစ္ပါသည္................
အိမ္ထဲတြင္ေတာ့အလင္းေရာင္ကမဆိုးလွပါ ဖန္မီးအိမ္တစ္ခုထြန္းထားသည့္အျပင္
ေရနံဆီမီးခြက္ကလဲ သူ႔အရက္ဝိုင္းတြင္ထြန္းညိွထားပါေသးသည္.................
သူကေရခ်ိန္အေတာ္ကိုက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လဲ ဝင္အိပ္ရန္စိတ္မကူးေသးပဲ
ပါးစပ္ထဲရိွရာသီခ်င္းမ်ားေအာ္ဆိုရင္း အရက္ဆက္ေသာက္ရန္သာ
အာသီသရိွေနပါသည္..............
ထိုစဥ္မွာပင္ ႐ြာထဲရိွေခြးမ်ားက
တစ္ေကာင္မွအစျပဳအူလိုက္ရင္း ရုတ္ခ်ည္းကူးစက္သြားကာ
တ႐ြာလံုးေခြးမ်ား၏အူသံမ်ားျဖင္းဆူညံလာေနေၾကာင္း
ဦးဖိုးတုပ္ၾကားေနရပါသည္................
ဦးဖုိးတုပ္ကေတာ့ေၾကာက္တက္သူမဟုတ္သည့္အျပင္ အရက္ရိွန္လဲရေနၿပီးျဖစ္ရာ
မည္သုို႔မ်ွေတြးၿပီးစိုးရိမ္ေနျခင္းမရိွပါ............. တကယ္ေတာ့ သူအတြက္
သာယာေနခ်ိန္ေလးပင္ျဖစ္ေနပါေသးသည္..............
ထိုစဥ္မွာပင္ အိမ္ေရွ႕သစ္ပုတ္ပင္ႀကီးေပၚမွ ကိုင္းမ်ားလႈပ္သံ
တဖ်က္ဖ်က္ထြက္ေပၚလာၿပီး ငိုညည္းသံလို
ထူးျခားေသာသံရွည္ႀကီးတစ္ခုကိုဦးဖိုးတုပ္ၾကားလိုက္ရပါေတာ့သည္..............
သူကေၾကာက္တက္သူမဟုတ္ေသာ္လဲ ဒီငိုညည္းသံလိုသံရွည္ႀကီးေၾကာင့္
ရုတ္တရက္စိတ္ထဲထိပ္လန္႔သြားမိလိုက္သလို
ၾကက္သီးပင္ထသြားလိုက္မိပါေတာ့သည္................
ထိုစဥ္မွပင္ ဦးဖိုးတုပ္ကအားတင္းရင္း ေတာက္တစ္ခ်က္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းေလးေခါက္လိုက္ပါေတာ့သည္..............
သူေတာက္ေခါက္လိုက္ေတာ့မွ ငိုညည္းသံႀကီးက
တဖန္ျပန္လယ္ထြက္ေပၚလာၿပီးပိုၿပီးလဲက်ယ္ေလာင္လာေနပါသည္.......... ေၾသာ္
ဒင္းကဒီလိုလားကြဟု ဦးဖုိးတုပ္ကေတြးရင္း
ေၾကာက္ျခင္းနွင့္ေဒါသႁပြန္းေသာစိတ္ျဖင့္တဖန္တိုင္းထြာဆဲဆိုလိုက္မိျပန္ပါေတာ့သည္................
ထိုအခါမွာပင္ ငိုညည္းသံကပိုၿပီးဆိုးဆိုး႐ႊား႐ႊားက်ယ္ေလာင္လာၿပီး
သစ္ပုတ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္လံုးပင္ တဝုန္းဝုန္းဆူညံလာကာ
သိမ့္သိမ့္တုန္လာေနပါသည္...... ထိုအရိွန္မွာျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္
သူထိုင္ေနရာနွင့္တစ္အိမ္လံုးကိုပင္တုန္ခါသြားေၾကာင္း
သူခံစားလိုက္ရပါသည္..........
ဒီတခါေတာ့မေၾကာက္တက္ေသာ ဦးဖိုးတုပ္တစ္ေယာက္ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိပင္ျဖစ္သြားမိပါေတာ့သည္............
``သစ္ သစ္ပင္ႀကီးက ဘာ ဘာျဖစ္တာတုန္းဟ...´´...........
သူကထိပ့္လန္႔စြာခံစားလိုက္ရၿပီး
မေအာ္မိေစရန္ပင္ႀကိဳးစာထိမ္းသိမ္းေနရပါသည္.............
ၿပီးေတာ့အိမ္ေရွ႕ကြက္ပစ္မွ ထထိုင္လိုက္ၿပီး
အိမ္ေရွခန္းသို႔တက္ရန္ခပ္ျမန္ျမန္ေလးထရပ္လိုက္ပါေတာ့သည္................
ဒု-ဇတ္သိမ္ပိုင္းဆက္ရန္
No comments:
Post a Comment